‘Ενα καινούργιο σκυλί έχει έρθει στην τρίτη περίφραξη και ο Μίκυ φοβάται λιγάκι. Ξέρω τον Μίκυ εδώ και 3 χρόνια. Είναι θαρραλέος τύπος και δεν τον έχω ξαναδεί να θέλει τόσο απελπισμένα να έρθει σπίτι μαζί μου. Ο μικρός γλυκούλης Μίκυ βρίσκει πάντα τον τρόπο να κερδίσει την καρδιά σου. Έχει κάνει τέτοια πρόοδο τα τελευταία χρόνια που δεν γίνεται να μη θέλεις να τον πάρεις αγκαλιά. Έτσι ο Σπάικ κι εγώ τον φιλοξενήσαμε για μια βδομάδα.
Ο Μίκυ και η αδελφή του, η Μίνι εγκαταλείφθηκαν όταν ήταν ακόμη κουταβάκια. Έζησαν για λίγο στο δρόμο όπου έπρεπε να τα βγάλουν πέρα με τις γάτες, τα άλλα σκυλιά και τις αλεπούδες. Μια καλή γυναίκα τους τάιζε που και που μαζί με τα αδέποτα γατιά. Όταν βρέθηκαν τελικά στη Βρούβα ήταν δυο φοβικά σκυλιά με το ηθικό σμπαραλιασμένο. Πέρασαν μήνες μέχρι ν’ αφήσουν κάποιον να τους πλησιάσει...κι ακόμη περισσότερος καιρός μέχρι να μπορέσω να τους φορέσω λουρί για να τους πάω βόλτα. Πέρασε ένας χρόνος μέχρι να μ’ αφήσει ο Μίκυ να τον σηκώσω. Κι άλλος ένας μέχρι ν’ αρχίσει να θέλει να τον σηκώσω!
Τώρα ο Μίκυ συμπαθεί τους ανθρώπους και πραγματικά χρειάζεται ένα σπίτι. Αφού φαινόταν να θέλει τόσο απελπισμένα να φύγει, ήταν ίσως η κατάλληλη στιγμή να κάνουμε μια πρώτη δοκιμή.
Ο Σπάικ κι εγώ διαλέξαμε ένα μικρό κρεββατάκι ειδικά για το Μίκυ, αφού όλα τα κρεββάτια του Σπάικ είναι στο μέγεθος του Σπάικ. Πήραμε σκυλοκροκέτες μικρού μεγέθους. Ο Μίκυ ήταν φοβισμένος στην αρχή. Δεν ήξερε από πόρτες, μπαλκονόπορτες ή σκάλες. Αλλά από την επόμενη μέρα, άρχισε να νιώθει σαν στο σπίτι του.
Φυσικά του άρεσε το κρεββάτι του Σπάικ...και ο Σπάικ προτιμούσε το κρεββατάκι που είχαμε πάρει για τον Μίκυ. Όσο παράλογο κι αν φαίνεται βολεύτηκαν μια χαρά και οι δύο. Πήγαιναν βόλτες μαζί και ο Μίκυ δεν είχε πρόβλημα με το πρωινό τρέξιμο των 5 χλμ. Στο αυτοκίνητο ήταν επίσης τέλειος. Καθόταν ήσυχα ήσυχα...σαν να το έκανε όλη του τη ζωή.
Όλη τη βδομάδα, ο Μίκυ μας διασκέδαζε με τις προσπάθειές του να τραβήξει την προσοχή μας. Θέλει να κάθεται σε μια αγκαλιά, είναι όμως λιγουλάκι μεγάλος για τη δική μου. Ήταν μεγάλη χαρά να τον έχουμε κοντά μας. Γλυκός, χαδιάρης, με καλούς τρόπους, πραγματικά γλύκας. Ο Σπάικ κι εγώ ομολογούμε ότι μας λείπει ήδη...ξέρουμε όμως ότι σύντομα θα βρει το παντοτινό του σπίτι.