Πρώτοακούσαμε για τον Αλέξανδρο από μια εθελόντρια μας πριν ένα χρόνο περίπου.Ο ιδιοκτήτης του είχε νοικιάσει αυτόν και τη φίλη του τη Φρίντα για μερικούς μήνες σε μια κοπέλα που τα είχε για συντροφιά, δεμένα στον κήπο της. Φυσικά, αυτό δεν ήταν ιδανικό για την ευζωία των δυο ζώων. Όταν τα δύο ζώα ξαναγύρισαν στον ιδιοκτήτη τους , τον παρακάλεσα να τα δωρίσει στη φάρμα για να έχουν μια ευτυχισμένη ζωή. Δεν προτείναμε να τα αγοράσουμε γιατί αυτό είναι αντίθετο στις αρχές της Φάρμας Βρούβα. Προς μεγάλη μου έκπληξη, συμφώνησε να μας δώσει τη Φρίντα, το πόνι. Μάλλον επειδή ήταν μεγάλη και είχε πάθει μερικές κρίσεις κολικού. Αρνήθηκε όμως να χαρίσει τον γάιδαρο που ήταν νέος και υγιής.
Πέρασαν λίγοι ακόμα μήνες. Ήρθε ο χειμώνας. Ακούσαμε ότι κανείς δεν νοίκιαζε τον γάιδαρο και ο ιδιοκτήτης προσπαθούσε να τον πουλήσει. Η ιστορία αυτή έφτασε στα αυτιά μιας πονόψυχης φίλης της Βρούβας. Αυτή είχε μια καλή ιδέα: Είχε μερικές παλιές μεταλλικές πόρτες και τον έπεισε να ανταλλάξει τον γάιδαρο με αυτές.
Μετά τον έφερε στο αγρόκτημα. Τι ανακούφιση!
Ο γαϊδαράκος δεν είχε όνομα και έτσι η διασωστρια του τον ονόμασε Αλέξανδρο.
Ο Αλέξανδρος βρίσκεται τώρα στη Βρούβα και το ίδιο και η ηλικιωμένη φίλη του Φρίντα. Αυτή δεν πολύ ενδιαφέρεται πια γι’αυτον γιατί είναι γοητευμένη από τα μεγάλα άλογα. Τον Αλέξανδρο όμως δεν τον πειράζει. Είναι ελεύθερος, μάλλον για πρώτη φορά στη ζωή του. Πράγματι, ήταν συγκινητικό, όταν του βγάλαμε το καπίστρι και τον αφήσαμε λυτό, δεν ήξερε πού να πάει στην αρχή. Παρέμενε και κινιόταν σε μια ακτίνα 2 μέτρων - στο μήκος του πρώην σχοινιού του.
Τώρα,κοιτάζει τα άλλα γαϊδούρια και τους τραγουδάει με την πιο δυνατή φωνή. Και επιτέλους,τρώει καλό σανό, όχι μόνο πίτουρο και αποφάγια. Τα πόδια του πονάνε λιγότερο και το τρίχωμα του αρχίζει να γυαλίζει.
Είναι ένας γλυκός και ευγενικός γάιδαρος, 5 ετών. Δυστυχώς, δεν είναι ακόμα στειρωμένος και έτσι τον κρατάμε χωριστά από τους άλλους.
Χρειάστηκε μάλιστα να βάλουμε μια σιδερένια μπάρα πάνω από τον φράχτη γιατί πηδάει πολύ ψηλά για να πάει να τους βρει..
Ανυπομονούμε για την ημέρα που θα μπει κι εκείνος στο κοπάδι των γαϊδουριών, στο άμεσο μέλλον.
